Peter Robb (1) (1946–)

Once you got used to Robb's style it is an interesting read. It gave me a new appreciation for Caravaggio's work. I read part of it in Naples and saw The 'Seven Acts of Mercy' and 'Transfixion of Ursula' while there ans the book made me seek out others on the internet.

Though recent news about discoveries of Caravaggio's death (i.e. https://www.thelancet.com/journals/laninf/article/PIIS1473-3099(18)30571-1/fullt... puts paid to some of the speculation in the final chapter, so little is known about the artist that anyone writing about him will be tempted to fill in gaps.… (mer)

Deliciously gossipy biography in a vividly journalistic style. Robb has certain quirks and takes a defiantly back-to-basics approach. Unable to find the name that contemporaries universally used for Caravaggio, he refers to him as 'M' throughout; and he gives the paintings crisp, curt titles. Caravaggio swaggers through these pages: devil-may-care, quick for a fight and sexually omniverous. It's the kind of book people either love or hate. I happen to love it for the way it utterly disregards conventional artist biography; and it's impossible to find a book which better evokes the brutally violent world of backstreet 17th-century Rome.… (mer)

De ondertitel "Over kunst, keuken, geschiedenis, reizen en Cosa Nostra" kan best in omgekeerde volgorde worden gelezen want zo wordt duidelijk waar de klemtonen van dit boek liggen. Robb vertelt over zijn jaren in Palermo (met heel wat uitweidingen naar zijn tijd in Napels). Daarbij focust hij vooral op het ontstaan en de ontwikkeling van de Siciliaanse mafia tot een criminele organisatie van internationale omvang. Doorheen dit relaas weeft Robb zijn ontmoetingen met plaatselijke bewoners maar ook met heel wat prominente personen uit de politieke, juridische en culturele wereld daarbij niet vergetend om nu en dan in te zoomen op de plaatselijke culinaire specialiteiten. Naarmate het boek vordert blijft Robb steeds meer stilstaan bij de figuur van Giulio Andreotti die in bijna alle al dan niet duistere affaires vanuit de achtergrond opduikt als een spin die zijn web doorheen alles en iedereen heeft geweven.
Het werk van de meer dan lezenswaardige schrijver Leonardo Sciascia helpt Robb om verder licht te werpen op Siciliaanse realiteiten hoewel dat niet altijd makkelijk is. "Het leek op wat Lampedusa zei over het korte leven dat waarheid op Sicilië was beschoren, dat deze steeds door diverse partijen werd geconfisqueerd en in een andere vorm gekneed." (p. 320) Over Racalmuto, woonplaats van Sciascia, schrijft Robb: "Het was alsof deze stad een weerspiegeling vormde van de geheimen en duizelingwekkende symmetrie of asymmetrie in de architectuur van Sciascia's labyrintische verhalen. Veel mensen die zijn boeken lazen viel het op dat ze in eerste instantie detectives leken - met een probleem dat gaandeweg werd opgelost - maar dat Sciascia uiteindelijk bleek uit te gaan van een probleem dat de indruk wekte langs rationele weg te kunnen worden opgelost, om dan voorzichtig, stap voor stap, toe te werken naar een einde waarbij alle begrip had plaats gemaakt voor een beklemmend niet-weten." (p. 326).
Robb hanteert een vlotte pen met een eigen stijl die met gemak heen en weer springt tussen personen, plaatsen en tijden. Ook al dateert de oorspronkelijke uitgave van dit boek intussen al van 1996 en zijn er intussen talloze andere interessante boeken over Italië en Sicilië geschreven, toch blijft ook dit boek erg de moeite om onderliggende realiteiten te belichten, en dat niet enkel voor de Siciliaanse of Italiaanse samenleving maar ook voor de rest van de wereld. Samen met Sciascia stelt Robb: "Sicilië is een metafoor voor de moderne wereld" (p. 368).… (mer)