Dominique Haijtema

Nooit meer een zelfhulpboek, raw food for the mind door Dominique Haijtema

Dominique leeft tegen 100 per uur, ze doet yoga en slikt voedingssupplementen, ze interviewt goeroes voor Happinez en ze las al honderden zelfhulpboeken.

Een goede voorbereiding is alles. Tot ze een hersenbloeding krijgt en een paar jaar later de diagnose epilepsie. Dan blijk dat al die ‘voorbereiding’ voor niets is geweest. Ze voelt zich diep ellendig en krijgt het op haar heupen van goed advies, wijze raad en zelfhulpboeken die dé oplossing beloven.

Dit boekje is het verslag van haar zoektocht. Een heel eerlijk verslag (doet me soms denken aan Eva Daeleman), vol vallen (vaak letterlijk) en weer opstaan. Doorheen het boekje komen citaten, interviews en stukken tekst van wijze, inspirerende mensen als kleine ‘Food for thought’ tussendoortjes voorbij. (Jammer genoeg niet vertaald en Duits is toch echt mijn ding niet.)

Dingen die ik leerde zijn: angst bestaat altijd uit het gevoel van geen controle hebben en er is niets mis met ons mensen, we moeten niet altijd alles willen repareren en alle lijden bannen. Triestig zijn is niet hetzelfde als depressief zijn.

Hoewel Haijtema pretendeert geen zelfhulpboek te hebben geschreven helpt dit boek meer dan de meeste zelfhulpboeken bij elkaar. Ik heb super veel onderlijnd. Dingen die de wijze mensen zeiden maar ook dingen die ik herkende in Dominique. Haar grootste geschenk aan ons is zeggen dat ze niets overwonnen heeft. Dat ze ons enkel ‘nadenkers’ schenkt.

Door haar wijsheid, humor en eerlijkheid is dit een boek geworden dat zo veel meer is dan een verhaal van een zoektocht naar houvast. Dit boek zelf is een houvast.… (mer)