Jannetje Koelewijn

Jannetje Koelewijn maakt in 33 gesprekken een biografisch portret van haar 93-jarige oud-hoogleraar moderne Nederlandse letterkunde aan de VU Margaretha H. (Greet) Schenkeveld. De titel verwijst naar het huwelijk van Greet met Arie Hoekstra, haar 16 jaar oudere oud-leraar Grieks op het Alkmaarse Murmelliusgymnasium. Die invalshoek vind ik niet ideaal. Er is (te) veel aandacht voor het probleem van Aries scheiding en de moeite die Greet zelf (én bevriend met zijn vrouw én gelovig gereformeerd) er mee had en met hun liefdes- en huwelijksleven. Daarentegen is er heel weinig aandacht voor Greets publicaties en wetenschappelijk werk. In dat opzicht zou zij ook zeker niet vooraan staan als object van een biografie of portret. Het werk aan haar dissertatie wordt besproken, maar hoeveel meer is er eigenlijk en hoe belangrijk is dat? Het meest interessant is de beschrijving van haar achtergrond (zij het te kort) en vooral haar ontwikkeling, haar tomeloze energie, haar bestuurswerk, en misschien de veranderingen in haar oorspronkelijk strikt gereformeerde ideeën. Wanneer Koelewijn haar eigen leven beschrijft wordt het tenenkrommend. Maar ook al is dit eigenlijk een boekje van een dankbare leerling over het leven van haar juf, ik vond het erg leuk om te lezen omdat ik jaren "onder" haar als bestuurder gewerkt heb, overigens niet in een zeer intensief contact. Ik herkende van alles, mijn herinnering werd gestimuleerd en ik las ook nieuwe dingen die het bekende in een duidelijker kader zetten. Daaraan is de relatief hoge waardering voor dit boekje te danken.… (mer)