Cees Koring

Cees Koring beschrijft de Wallen nu en toen. Het heden van dit uitgaansgebied in Amsterdam, beter bekend als Red Light District, waar dienders van bureau Warmoesstraat bijna een eeuw de dienst uitmaakten. Deze politiepost was het hart van de buurt, die van alles te maken had met corruptie, prostitutie, drugs en de opkomende misdaad. Cees Koring sprak met diverse ooggetuigen uit die tijd zoals de dienders, horeren en de oude misdaad penoze die nog meemaakten dat de Zeedijk, Warmoesstraat en de Wallen werden gekenmerkte door excentrieke en opvallende figuren als Magere Josje, Haring Arie, de chinees Chung Mon en Zwarte Joop.… (mer)

Dit boekje is een bundeling van artikelen die oorspronkelijk in de Telegraaf zijn verschenen over allerlei Nederlandse moordzaken. Iedere moordzaak beslaat ongeveer drie pagina's tekst en zijn bijna allemaal voorzien van foto's van het slachtoffer en van de plaats van het misdrijf. De oudste moord dateert uit 1946 en de jongste uit 1996. Zo worden er 45 moorden beschreven waaronder bekende zaken zoals de moord op Gerard Fagel, die op Kerwin Duinmeijer en (ook weer) de Baarnse moordzaak, voorzien van plastische titels zoals 'Het hoofd in de soeppan' en 'Het oor in de moddersloot' en geschreven in een vlotte, weinig inspanning vergende stijl. Bij veel hoofdstukken zal de lezer nog vaag bekend zijn met de zaak, en zodanig is het aardig om de feiten op een rij te krijgen. Overigens is het een schrijfwijze die het in de journalistiek wellicht goed doet - iedere dag een dosis moord -, maar die als verzameling snel verveelt, omdat het alleen om feiten gaat. De inleiding door een psychologe, waaruit men kan concluderen dat het schrijven van dit werk een soort therapie moet zijn geweest om een overval te verwerken, voegt niets toe aan de smeuïge maar dorre feiten.… (mer)

Bureau Warmoesstraat, in gebruik genomen in 1903, was zonder twijfel de bekendste politiepost van Nederland. Telegraaf-journalist Cees Koring, auteur van 'De plaats van het misdrijf' (1998), vertelt in hoofdstukken van gemiddeld zeven bladzijden over de roerige geschiedenis van het bureau en zijn werknemers. Die geschiedenis kent nogal wat ups en downs die door Koring met gevoel voor het treffende detail in een recht-voor-zijn-raap-stijl worden beschreven. Voor de vroege jaren kon hij teruggrijpen op eerdere publicaties (netjes op een rij gezet in 'Bronnen en literatuuropgave'), voor de latere en de meest recente ontwikkelingen heeft hij ook veel te danken aan gesprekken met (oud-)politieagenten en buurtbewoners. Het is opvallend dat het bureau twee bekende schrijvende leden van de heilige Hermandad heeft opgeleverd: Hendrik Voordewind en A.C. Baantjer. Aan beiden is een hoofdstuk gewijd. De drie katernen met zwartwitfoto's zijn in deze herdruk achterwege gebleven.… (mer)