Författarbild

Marcel van Roosmalen

Författare till Totaal

24+ verk 130 medlemmar 19 recensioner

Om författaren

Inkluderar namnet: Marcel Van Roosmalen

Verk av Marcel van Roosmalen

Totaal (2022) 15 exemplar
Ik ben (s)normaal (2014) 9 exemplar
Theo Bos het is wat het is (2013) 9 exemplar
Totaal zijn beste columns 2 (2023) 6 exemplar
Op pad met Pim (2002) 6 exemplar
Hard Gras / 66 3 exemplar

Associerade verk

Taggad

Allmänna fakta

Kön
male
Nationalitet
Nederland

Medlemmar

Recensioner

Natuurlijk had ik het boek al aangeschaft. En ook vele recensies gelezen, waarin elke keer wordt benadrukt dat er zo weinig gebeurde. Als fan van de schrijver, daarbij iemand die de voetballer ook kan waarderen, wist ik dat dit zou gebeuren. Maar ik las het niet meteen, het had geen haast.

Toen ontdekte ik, geen idee meer hoe, dat het boek in zijn geheel werd voorgelezen op Spotify. Door de schrijver zelf zelfs. En toen maakte ik een keuze die voor mij niet gebruikelijk is: ik koos het luisterboek. Al een halve eeuw ben ik van het gedrukte woord. Van de voorgelezen Jan, Jans en de Kinderen in de Libelle (dat ik daarna in mijn eentje ‘nalas’, waardoor sommigen dachten dat ik al erg vroeg kon lezen), tot heden ten dage waarin ik veel podcasts luister, wel een e-reader heb, maar bijna niet gebruik en nog steeds films niet kijk, omdat ik het boek nog niet gelezen heb, dit was een revolutionaire keuze voor ondergetekende.

Het helpt dat Marcel van Roosmalen de moeite waard is om te beluisteren, zelfs als hij weinig te zeggen heeft. En voor dit boek past het perfect. Want Theo Janssen is natuurlijk een van de moeilijkste personen om dit project mee te doen. Aardige voetballer, goede gozer, leuke humor, maar niet iemand die veel nadenkt over het leven, zeker niet iemand die gaat zitten vertellen over wat hem raakt, wat hij heeft beleefd, hoe hij in het leven staat, wat er in zijn jeugd is gebeurd. Dus dan wordt het lastig voor een schrijver om daar wat van te maken. Niet voor van Roosmalen, want die schrijft gewoon op wat hij observeert, wat hij zelf denkt. En zo hebben de heren een paar maanden om elkaar heen gedraaid, zonder echt samen te werken.

Dat menig voetbalfan dat tegen vond vallen, begrijp ik goed. Dat ik als lezer, in dit geval luisteraar, dat juist erg leuk vind, is ook logisch. Meerdere keren moest ik hardop lachen. Een aantal files heb ik een tweede keer moeten aanklikken, het was soms onnavolgbaar. Denk ook dat dit een boek is dat ik over een paar jaar alsnog ga lezen, gewoon omdat het kan, omdat het de moeite waard is.

Citaat: “Die anderen ga ik allemaal niet bellen. Ik kan me niet voorstellen dat Fred Rutten me nog te woord staat en het werkt gewoon niet om vrienden in de voetballerij over je aan het woord te laten. Dat heb ik bij het Theo Bos-boek gedaan; iedereen zegt hetzelfde. Bovendien vinden de lezers je al een goede voetballer, anders lezen ze dit überhaupt niet. Dat hoef ik ze niet uit te leggen. Ik ben wel benieuwd wie je nog meer wilt aandragen.” (p.155)
… (mer)
 
Flaggad
privaterevolution | Mar 1, 2024 |
Drie Hard Gras specials schreef hij over Vitesse. Bio’s over Theo Bos en Theo Janssen. En veel andere boeken, ontelbaar veel columns, Van Roosmalen produceert erg veel. En de kwaliteit is bijna altijd hoog. Ik heb dan ook vele boeken van hem in de kast staan, maar heb het oeuvre niet compleet. Bijna niet te doen.

Deze titel had ik overgeslagen, niet alles over de Arnhemse voetbalclub is de moeite waard. Met als uitgever Voetbal International heb ik de indruk dat dit boekje een soort van opdracht is geweest. De borrel na een uitzending waar hij te gast was:

‘Zeg Marcel, kun je voor ons niet een boekje over Vitesse schrijven?’

‘Heb ik al drie keer gedaan voor Hard Gras, wie zit daar nu nog op te wachten?’

‘Dat bepalen wij wel, wij gaan over de marketing. Je hebt vast nog wel het een en ander op de harde schijf staan.’

‘Tuurlijk, genoeg over geschreven, tientallen columns de laatste jaren.’

‘Zie je wel, printen, kaftje eromheen en klaar.’

‘Dat is wel heel simpel, lijkt wel oplichten van het publiek.’

‘Onzin jonge, dit is wat het volk wil. Maar ze weten het alleen nog niet. We leggen het boekje een maandje voor ons op tafel en we verkopen er duizenden. Zie ik ze bij Hard Gras nog niet doen.’

‘Maar dan wil ik ook nieuwe dingen doen, een thema voor het boek hebben.’

‘Doe nou niet zo moeilijk joh, voor jou is het toch ook cashen als we er flink wat verkopen?’

‘Nee, dan kan ik mezelf niet meer aankijken en kom ik er bij Vitesse niet meer in. Ik wil nieuwe dingen schrijven.’

‘Je doet maar jongen, als het over een half jaar maar af is.’

Kan nooit bewijzen dat het zo gegaan is, maar het vermoeden is niet vreemd. Fragmenten uit alle drie de Hard Gras specials, oude columns, stukken uit de biografie van Theo Bos, het raamwerk was al snel klaar. Tussendoor een paar keer naar Arnhem en dan zien dat het ineens het laatste seizoen van Theo Janssen blijkt te zijn en dat ook Ester Bal tijdens dat jaar werd ontslagen. Daar is je haakje.

En nog steeds las ik het met plezier, maar de urgentie is er af. De verhalen ken ik deels al. Sommige verhalen zijn overbodig. De klasse van Van Roosmalen is dan natuurlijk dat er niet per se wat hoeft te gebeuren om een leuk verhaal te schrijven. Hij kan ook van een nietszeggende ontmoeting een boeiend stuk maken, een matige wedstrijd door randverschijnselen onvergetelijk en een enkel citaat gebruiken om een bladzijde vol te schrijven.

Dan helpt het ook nog dat het bestuurlijk een zootje is bij de club, dat Janssen door zijn blessure veel tijd doorbrengt met de schrijver en tot de conclusie komt dat hij klaar is met topvoetbal. En zo hebben ze allemaal hun zin. VI met een goed verkopend boek, Van Roosmalen met toch nog iets meer inhoud en Janssen die de titel levert. De lezer mag niet klagen, hij kocht dit boek vrijwillig en heeft genoeg vermaak voor zijn geld.

Citaat: “De afdeling persvoorlichting van de club had de opdracht gekregen om een verhoging in elkaar te knutselen en daarvoor vijftig stoelen neer te zetten. En Ferrer had om microfoons gevraagd, zodat hij voor de mensen achterin ook goed was te verstaan. Die microfoons stonden er, zonder snoer, dat wel. Met z’n vieren keken we naar de Spaanse trainer achter een lange tafel op die verhoging, die vanwege zijn bleke gelaat ‘de spitsmuis’ werd genoemd. Naast hem zijn assistenten in trainingspak. Nadat we elkaar zwijgend hadden aangekeken, zei Ferrer: ‘I am waiting for the press.’ Omdat niemand wat zei, verklapte ik het maar: ‘Mister Ferrer, we are the press.’ Dat was de eerste tegenvaller.” (p.179/180)
… (mer)
 
Flaggad
privaterevolution | Mar 1, 2024 |
Ik ken van Roosmalen vooral van zijn verhalen in Hard Gras. Zijn meesterwerk is het verhaal over een jaar Vitesse volgen (07-001) met de veelzeggende titel “Je hebt het niet van mij”. Tegelijkertijd met dat boek las ik een oud boek over Fortuyn (07-006) dat ik nog in de kast had staan, uit een of andere opruimingsboek. Kom ik er toch halverwege pas achter dat het dezelfde schrijver is. Mijn waardering steeg. Iemand die boeiend kan schrijven over voetbal én politiek, die is een goede schrijver. Sindsdien valt het me al snel op wanneer van Roosmalen iets schrijft. In de Vara-gids bijvoorbeeld, of weer in Hard Gras, met een wat korter verhaal. Over Oranjesupporters die iedereen verplichtten mee te doen, of je nu wil of niet. Over Vitesse directeuren die hem niet meer willen spreken, na de publicatie van zijn boek. Of, zoals in dit boek, over de volgelingen van Pim Fortuyn. De zogenaamde Pimmels.

Een serie verhalen die HP/De Tijd verscheen en gelukkig ook in boekvorm. Nadat ik Van Roosmalen afgelopen Oktober had gevraagd zijn boek over Fortuyn te signeren (hij sprak me met u aan. Ben ik nu oud of heeft de schrijver last van het McDonalds-syndroom?) na een mooie Hard Gras voorstelling, besloot ik kort nadien om dit boek te lezen.

Zoals eigenlijk wel bekend was ondertussen, was het groepje kamerleden dat onder de naam LPF de politiek indook, een groot zootje. Opportunisten, gelukszoekers, gefrustreerde ondernemers en politici die bij andere partijen mislukten. Als journalist krijg je een goed beeld van deze mensen, die allemaal graag de publiciteit zochten, die graag lekten, die graag hun gelijk wilden behalen, op welke manier dan ook.

Vliegtuigspotter Herben, Porno-handelaar Eberhard, ubercommercieel Mens, ex-CDA-er Janssen van Raay, allemaal spelen ze een bedenkelijke rol in de tragikomedie die John Lanting niet had kunnen schrijven. Mensen die op non-actief worden gezet en weer teruggevraagd. Geldschieters die invloed denken te kopen. Vergadertijgers die ineens de top bereiken, je kunt het zo gek niet bedenken, of de LPF heeft het meegemaakt.

Van Roosmalen kijkt van de zijkant naar deze opmerkelijke periode in de vaderlandse politiek. Hij beschouwt, zuigt, vraagt door, doet navraag, geeft iedereen een kans om aan het woord te komen en trekt zijn eigen conclusies. Hij is de partijleiding zelfs te slim af (niet dat dat zo moeilijk was) door lid te worden zodat hij ook op het persvrije partijcongres verslag kan doen.

Prachtig boek weer. Leuke les voor iedereen die denkt even snel carrière te maken in de politiek, of die denkt een nieuwe partij zo op te richten. Leest u mee mevrouw Verdonk?

Quote: ”In de dagen erna wordt bekend dat Harry Wijnschenk een medewerker van Winnie de Jong heeft ontslagen, dreigt Winnie de Jong de LPF-fractie te verlaten, beschuldigt Winnie de Jong Ferry Hoogendijk ervan een kamerzetel te hebben gekocht, wil Ferry Hoogendijk Winnie de Jong aanklagen, zegt Winnie de Jong dat Harry moet ‘ophoepelen’, vindt Jimmy Janssen van Raay dat de fractie ondemocratisch wordt geleid, schaart Cor Eberhard zich achter Winnie de Jong, wordt ook Theo de Graaf beschuldigd van het kopen van een Kamerzetel en eet Volkert rustig door.” (Blz. 74)
… (mer)
 
Flaggad
privaterevolution | Mar 1, 2024 |
Soms is het een goed idee om iets een tijdje te laten rusten. De actualiteit schreeuwt soms zo om aandacht, dat negeren voor mij de enige optie lijkt. Vooral ook omdat achteraf bezien, het meestal allemaal wel meevalt. Het fenomeen Pim Fortuyn had ik eigenlijk ook een beetje willen negeren. Zijn moord zorgde er voor dat dit plan mislukte. Ik heb met een aantal buitenlanders online leuke discussies gehad.

Het aantal mensen dat via souvenirs, boeken en andere prullaria geld wilde verdienen vlak na zijn dood bleek enorm. Daar deed ik niet aan mee. Twee jaar later bij de Slegte toch nog een van de boekjes gekocht. Pas nu vond ik de tijd rijp om eens terug te blikken op het fenomeen.

Journalist van Roosmalen volgde namens HP De Tijd de politicus in opkomst. Hij deed dit met een leuke ondertoon, ietwat spottend, maar ook wel met verbazing. Verbazing over hoe het land reageerde op deze flamboyante verschijning, die het vooral moest hebben van de vorm, zeker niet van de inhoud. Slechts weinigen durfden de verbale strijd met hem aan te gaan, al waren er zeker mogelijkheden een discussie met Fortuyn te winnen.

De hoofdpersoon zelf was niet altijd even enthousiast over de journalist en zijn maatje. Het komt de kwaliteit van dit boekje alleen maar ten goede. Pas halverwege het boek had ik door dat Van Roosmalen ook het boek over Vitesse had geschreven voor de serie Hard Gras, dat ik eerder dit jaar las. Zijn stijl blijkt dus op meerdere gebieden te werken. Complimenten voor de schrijver dus.
… (mer)
 
Flaggad
privaterevolution | Mar 1, 2024 |

Priser

Du skulle kanske också gilla

Associerade författare

Statistik

Verk
24
Även av
1
Medlemmar
130
Popularitet
#155,342
Betyg
½ 3.7
Recensioner
19
ISBN
38

Tabeller & diagram