Als de aan een burn-out lijdende man samen met vrouw en kinderen twee weken vakantie gaat vieren op Lanzarote, wordt hij geconfronteerd met een lang verdrongen trauma ( )

Een af en toe gruwelijk verhaal over een gebeurtenis uit het verleden. Ik vond het akelig om te lezen omdat je zo kunt meeleven met de broer en zus van wie de ouders vertrokken zijn terwijl ze alleen achterblijven in hun vakantiehuis. Mooi einde. ( )

The first section/chapter was fantastic. ( )

Een familievakantie op Lanzarote mondt uit in een nachtmerrie. Henning, zijn vrouw Theresa en hun kinderen Bibi en Jonas brengen een wintervakantie door op het zonnige Lanzarote, een idee van Henning. Het kleine vakantiehuisje, het opgepepte ouderjaarsavondvieren met een zaal vol toeristen, de angstaanvallen waaronder Henning al geruime tijd lijdt, de niet zo harmonieuze relatie creëren een gespannen sfeer. Op nieuwjaarsdag brengt een fietstocht - strakke wind, te steile hellingen, geen proviand, weinig planning - Henning naar Femés, een bergdorp. Als hij uitgeput arriveert, realiseert hij zich dat hij er al eerder was. Toen hij als kind hier met zijn zus en ouders een vakantie doorbracht in het huis waar hij op adem komt, is dit een catharsis die de diep weggestopte herinneringen aan wat hem blijkbaar al jaren achtervolgt, naar boven brengt. De helft van het boek is hieraan gewijd: de zonovergoten vakantie toen, de spanningen tussen zijn ouders, hoe hij zich onhandig maar plichtsbewust ontfermt over zijn jong zusje. De uitklaring van die herinnering helpt om 'orde te scheppen'. Spanning en commentaar op de samenleving zijn meesterlijk met mekaar verbonden. Een aanrader, net als de overige boeken van Zeh. ( )

Ein Familienurlaub auf Lanzarote, der zum Albtraum wird.

Sie schreit nicht nach Mama, sondern nach ihm. Jedes Mal, wenn sie seinen Namen ruft, schneidet es ihm ins Fleisch wie ein Messer. Er geht weiter, schaut sich nicht um, hört sie nicht mehr, sieht sie nicht, stürzt, steht auf, läuft.

"... vielleicht Juli Zehs bislang bestes Buch"
Karin Janker, Süddeutsche Zeitung

"Im Grunde ist Juli Zeh genau die Schriftstellerin, nach der sich alle sehnen."
Volker Weidermann, FAZ