Suzanne Collins is incredible and really shows how President Snow chose the path that led him to the man we meet in the original triology. I was personally invested in marking all the moments where he descibes hatred of birds only for the woman he loves to in turn be described with bird-like imagery. His inability to cage her, much like the mockingjays, leads to the same plan of extermination. When he destroys the items he has of his mother, leaving only his father behind, we see that he too is no longer the goodness of his mother, and has chosen the same path as his father. ( )

I personally didn’t like this as much as the series, but we get a glimpse of why Snow was that way. We see where the affinity with poison, roses, and honesty stemmed from. This story doesn't intend to make you sympathize with Snow, but just to give you his origin. But I don't know what's the point. We don't even see Snow get really despicable/gutter here

Still, I wanted to actually witness the rift between Tigris and him and the social climbing. We don't get that, so we can only fill in those pieces on our own.

The romance with Lucy was kind of just there. Despite starting off with an obvious power imbalance, I thought the love would've been more intense.

The Hunger Games are more morbid than ever. You really feel the depravity of the game maker and the general feeling of griminess. Also, Dr. Gaul was a sadistic psycho, and I liked Sejanus more than I thought I would. This isn't a book I would ever reread, but it was okay. ( )

The fact that at any point he could have become anti Capitol but instead each of those things made him pro Capitol. Also the fact that the story follows the antagonist of THG but he's like the anti hero of his own story.
Also the foreshadowing of his own story and THG was so well done. ( )

The ballad of songbirds & snakes. Door: Suzanne Collins.

Wat een boek. Ben er even niet goed van.

Dit verhaal is een prequel op De Hongerspelen-trilogie van een paar jaar geleden. Ik las de boeken, zag de films en was dus heel benieuwd naar dit deel. We maken kennis met de jonge Coriolanus Snow, die als mentor wordt toegewezen aan de vrouwelijke tribuut uit District 12: Lucy Gray.

Snow heeft het niet breed, de oorlog heeft er diep ingehakt voor zijn familie. Het enige dat ze eigenlijk nog hebben is hun goede naam, en schone schijn. Snow zet dan ook alles op alles om zijn kandidate naar de overwinning te leiden.

591 pagina’s lang zit je aan dit boek gekluisterd, volg je de opgang én ondergang van Coriolanus, krijg je begrip voor zijn beslissingen en laat hij je verbijsterd achter.

Hoe gruwelijk de Hongerspelen ook zijn, ze verbleken bij de gruwel die we heden ten dage op ons eigen scherm te zien krijgen. Net dat maakt het lezen van dit boek nog aangrijpender. Je ziet wat (de zucht naar) macht met mensen doet, hoe snel chaos ontstaat en wie daar dan weer van profiteert. Het opofferen van onschuldige kinderen is eigenlijk al realiteit. Soms is de werkelijkheid gruwelijker dan fictie.

Collins geeft ons een kijkje in het hoofd van Snow, in de begindagen van De Hongerspelen; heel boeiend én angstaanjagend. Soms verschijnt er een prequel die eigenlijk gewoon uitmelkerij is, dat is dit boek niet. Ik hoop dat veel mensen het gaan lezen, de film (nu in de zalen) gaan kijken en beseffen dat ze elke dag opnieuw een keuze hebben en dat elke keuze consequenties heeft. Wie wil jij zijn, dat is dé vraag. ( )

TikTok made me buy it! (the latest blockbuster, bestselling Hunger Games novel) (The Hunger Games)