Klicka på en bild för att gå till Google Book Search.
Laddar... Irse de casa (1998)av Carmen Martin Gaite
Ingen/inga Laddar...
Gå med i LibraryThing för att få reda på om du skulle tycka om den här boken. Det finns inga diskussioner på LibraryThing om den här boken. inga recensioner | lägg till en recension
Ingår i förlagsserienNarrativas hispánicas (248)
La vuelta a los org?enes desde una vida exitosa, y por el contrario con el deseo de ser una mera observadora, llevar ?sin embargo a la protagonista a tropezar con el destino de todas aquellas personas que se cruzan en su camino Inga biblioteksbeskrivningar kunde hittas. |
Pågående diskussionerIngen/ingaPopulära omslag
Google Books — Laddar... GenrerMelvil Decimal System (DDC)863.64Literature Spanish and Portuguese Spanish fiction 20th Century 1945-2000Klassifikation enligt LCBetygMedelbetyg:
Är det här du? |
Carmen Martín Gaite /aWA_dzpmT
Publicado: 1998 | 287 páginas
Novela Psicológico Realista
Amparo Miranda, una exitosa diseñadora de modas con sede en Nueva York, vuelve a la ciudad de provincias que abandonó cuarenta años atrás, una de esas ciudades «donde la vida marcha a otro ritmo, como entre un pasado que ya no gusta y un provenir sin dibujar». Amparo, de origen humilde e hija de madre soltera, no regresa corroída por la nostalgia ni tampoco para exhibir sus triunfos ante aquellos que nunca lo aceptaron. Quiere, por el contrario, pasar desapercibida: viene a mirar, a intentar recomponer a solas un discurso que quedó interrumpido, a introducir palabras en una historia de silencios.Irse de casa
Carmen Martín Gaite
Publicado: 1998 | 287 páginas
Novela Psicológico Realista
Amparo Miranda, una exitosa diseñadora de modas con sede en Nueva York, vuelve a la ciudad de provincias que abandonó cuarenta años atrás, una de esas ciudades «donde la vida marcha a otro ritmo, como entre un pasado que ya no gusta y un provenir sin dibujar». Amparo, de origen humilde e hija de madre soltera, no regresa corroída por la nostalgia ni tampoco para exhibir sus triunfos ante aquellos que nunca lo aceptaron. Quiere, por el contrario, pasar desapercibida: viene a mirar, a intentar recomponer a solas un discurso que quedó interrumpido, a introducir palabras en una historia de silencios.