"حسادت... مخوف ترین زندان جهان بود. سلولی نبود که به دست کس دیگری درش اسیر شده باشد، بلکه محبسی بود که شخص زندانی با پای خود به آن داخل می شد. در را می بست و کلیدش را دور می انداخت"

تسوکورو تازاکی در حلقه ۵ نفره ای از دوستان قرار داره که اسم هر کدومشون به جز تسوکورو منسوب به یک رنگ هست و از این جهته که تسوکورو "بی رنگ" هست. این بی رنگ بودن به نوعی شاید به شخصیت ویژه درونگرای خودش هم برگرده. داستان مربوط به تجربه ای هست که تسوکورو بعد از ۱۶ سال کنار گذاشته شدن توسط دوستانش، شروع به کنکاش در مورد چرایی کنار گذاشته شدنش می کنه.

"سال های زیارت" اسم یک سری از قطعات فرانس لیست شامل سه سوئیت هست. انتخاب این نام هم تحت تاثیر اثر "سال های زیارت ویلهلم مایستر" گوته بوده. این سری در سوئیت اول، "سال اول: سوئیس" نام گرفته که شامل قطعه ای به نام "Le mal du pays" هست. این قطعه، قطعه ای هست که یکی از دوستان "رنگ دار" تسوکورو در دوران قدیم با پیانو می نواخته و برای تسوکورو بسیار زيبا بوده.

کتاب برای من جذابیت و کشش زیادی داشت و روند داستان تو قسمتایی به قدری زیبا بود که اواخر کتاب، دوست نداشتم تموم شه. گرچه کشش اواخر کتاب از دید من کمتر از اولش بود. ( )