Op 14 januari 1933, midden in de crisisjaren, dook de negentienjarige Lou Vlasblom van een bekende spoorbrug in Rotterdam. Vanop de 67 meter hoge brug maakte hij een lange duikvlucht en kwam heelhuids in het water terecht. De sprong kreeg een symbolische betekenis, eens te meer toen Jan Tabbernee een week later de recordduik van Lou probeerde te evenaren en op een gruwelijke manier te pletter sloeg. Dit alles leidde tot een uniek stadsverhaal en tijdsbeeld: De jongen die van De Hef dook.