This is the first part, and although wonderfully written to reflect both the heroine's personal drama and the portrait of nineteenth century Russian upper classes everyday lives it doesn't reach the depths of psychological plot seen in War and Peace. Will be looking forward for the second part. ( )

Bedensel rahatsızlıklar, aile içi skandallar, ideolojik, politik buhranlar. Tanrı inancına duyulan kuşkular biçiminde görünürleşen sayısız fiziksel ve ruhsal krizden ve Ortodoks Kilisesi'nden çıkartılışından bir yıl sonra (1902), yaşlı Tolstoy, Anna Karenina'yı yazdığı orta yaş yıllarını hüzün ve iç sızısıyla hatırlar. Sanatının doruğundaki en iyi yıllarının ürünü olan bu roman, yazara göre temel bir "fikri" soyut formülasyonlara başvurmadan açıklayan sanatta "biçimi" bağımsızlaştırmayıp içerik ile, fikir ile bütünleştiren bir yapıyı temsil eder. İçerik ile, sanatsal biçimin bu uyumunun sentezinde yazarın sözünü ettiği o dışavuran fikir ya da düşünce nedir? Yaşlı bir erkekle evlendirilmiş genç kadın (Anna Karenina) genç subay Vronski ile içine sürüklendiği ilişkiyi niçin evlilikle sonuçlandıramaz? Sosyetedeki statüsünü gözden çıkartamadığı için mi? Yoksa, Tolstoy'unu aristokrasi temelinde kurulu ideal "aile mitosunda", bireyin bütünlüğünü koruyan o büyük "organizasyonda", kadının doğal, cinsel dürtülerini yıkıcı bir tehdit gibi gören ve ona evhanımı-anne rolünün ötesinde bir sosyal varoluş alanı tanımayan muhafazakar anlayışla mı karşı karşıyayız?

Anna Karenina: Sosyal statüye feda edilen aşk.
(Arka Kapak) ( )

Since this is only the first half of this extensive book I'll keep this review short. I am enjoying it and I think the narrator is doing a superb job. I can't understand quite why Anna is so attracted to Vronsky who seems to be rather a cad. On the other hand, Anna's husband is a pretty cold fish and thinks much more of his work than of his wife. I really like Levin and I am hoping that his romance with Kitty will have a happy conclusion. ( )

Le sentiment de sa nudité morale écrasait Anna et se communiquait à Vronski. Mais quelle que soit l'horreur du meurtrier devant sa victime, il ne lui faut pas moins cacher le cadavre, le couper en morceaux, profiter du crime commis. Alors, avec une rage frénétique, il se jette sur ce cadavre et l'entraîne pour le mettre en pièces. C'est ainsi que. Vronski couvrait de baisers le visage et les épaules d'Anna... —Tout est fini, dit-elle. Il ne me reste plus que toi, ne l'oublie pas. —Comment oublierais-je ce qui fait ma vie ! Pour un instant de ce bonheur... —Quel bonheur ? s'écria-t-elle avec un sentiment de dégoût et de terreur si profond qu'il le- partagea aussitôt. Je t'en supplie, pas un mot, pas une mot de plus...

http://buku-buku-buku.blogspot.com/2007/04/anna-karenina-jilid-1.html ( )