Unieke en ondanks het bij momenten bewust zo aangehouden hermetische karakter toch heel intieme inkijk in de interessewereld van een ongeëvenaard auteur. In het voetspoor van de baron (Corvo!) een mooie ode aan het Italië zoals Meijsing het eind jaren 1970 ontdekte (om het nooit meer los te laten): Venetiaanse brieven en Calabrese dagboeken. Elegantie, eruditie, stijl en praal: voor fijnproevers, italofielen en dwepers met de klassieke oudheid. "En ik bescherm de geheime inhoud van deze dagboeken met de zijn uitwerking nooit missende formule die boven de toegangspoort tot de school van Pythogaros gestaan zou hebben: Terug oningewijde!" ( )