Leest als een TGV, kruipt onder je huid! De titel dwaalspoor geldt voor zowel de hoofdpersoon als voor de lezer. Vernuftig hoe de verhaallijn van de dader er tussendoor gevlochten is. Het daderprofiel kan op alle karakters in het boek slaan die met de hoofdpersoon te maken hebben of krijgen... ( )

Het boek houdt je vanaf het begin in zijn greep, wie was het en wat klopt er allemaal niet? ( )

De hoofdpersoon heeft samen met haar man een meubelbedrijf. Ze is daar succesvol in. Hun huwelijk gaat niet zo goed. Eigenlijk is dat al begonnen tijdens de zwangerschap van hun enige zoon. Hij wilde nooit kinderen, zij werd toch zwanger en daar is hij altijd boos over gebleven. Zij heeft inmiddels een vriend, de zoon is volwassen maar de echtgenoot blijkt ziek. Hij sterft in het ziekenhuis, blijkt te zijn vermoord. De secretaresse speelt een dubieuze rol in het verhaal, maar uiteindelijk blijkt de vriend niet te zien die zij dacht dat hij is. Een boek met thrillerachtige ontwikkelingen. ( )

Het huwelijk van Lilian en Rob is wankel. Lilian heeft een misstap gemaakt aan het begin van hun huwelijk en Rob heeft haar dit nooit vergeven. Ze voelt zich afgewezen en vindt uiteindelijk dat wat ze zoekt in een nieuwe relatie. Bram is blij als Lilian uiteindelijk besluit te gaan scheiden van Rob en voor hem kiest. En dan wordt Rob, herstellende in het ziekenhuis van een operatie, plotseling vermoord. Lilian wantrouwt zo’n beetje iedereen in haar omgeving. Tot ze een overdonderende ontdekking doet...
De onderhuidse spanning die ik gewend ben van Loes, heb ik in dit boek in iets mindere mate ervaren dan in haar andere boeken. Maar ik vond het ook zeker niet slecht. Het boek is prettig leesbaar. De schrijfstijl is zoals altijd vlot. De spanning vind ik het sterkst bij zo ongeveer de laatste 100 bladzijden. ( )