" انسان از زمان بیماری تا هنگام مرگ دیگر تنهاست و تنهاتر می میرد. دوستان متظاهرانه تا گور همراهیش می کنند اما حتی پیش از آن که در گور جای گیرد، از او روی گردانیده اند"

من با این کتاب ارتباط خوبی نتونستم برقرار کنم شاید به خاطر صوتی بودنش یا شاید به خاطر اینکه ترکیبی از چیزایی بود که جدا جدا دوستشون دارم ولی به این شکل، نه...

"برای خردمندتر شدن باید دانشجو بمانید"

به هر حال ۶ مورد روانپزشکی با زبانی روان و ساده گهگاه با آمیزه ای از تخیل بیان شده و مورد بحث قرار می گیرن. موارد اولیه رو بیشتر از دو مورد آخر دوست داشتم که طبق گفته نویسنده موارد ۲،۳ و ۴ کاملا کاقعی بودند که احتمالا همین حذف قسمت تخیلی داستان باعث علاقه بیشتر من به این کیس ها شده بود.

"ما می کوشیم زندگی را دو نفری تجربه کنیم ولی هر یک از ما مجبوریم تنها بمیریم. کسی قادر نیست با ما یا به جای ما بمیرد."

یالوم در مورد رواندرمانی های مذکور، از اسلوب اگزیستانسیالیسم وارد مرحله درمان و روانکاوی می شه و توضیحاتی رو در رابطه با بیماران می ده با وجود این که در قسمت هایی از کتاب ایده پردازی ها و روند درمانی جذاب می شن، به طور کلی فکر می کنم خوندن کتاب رواندرمانی اگزیستانسیال مفیدتر باشه.

"این زندگی را نمی شود به تعویق انداخت. باید همین حالا آن را زیست. نمی شود به آخر هفته، تعطیلات، وقتی بچه ها خانه برای رفتن به کالج ترک کردند و یا به سال های بعد از بازنشستگی موکولش کرد. بارها این مرثیه از آنان شنیدم که حیف باید تا حالا صبر می کردم... باید بدنم طعمه سرطان می شد و بعد یاد می گرفتم که چطور باید زندگی کرد"

به طور کلی نیمه اول کتاب رو بیشتر دوست داشتم و برای من حرف های جالبی در زمینه درمان روانپزشکی بودند اما کتاب در کل شاید اون همه که انتظار داشتم، نتونست راضیم کنه.

"درمانگر را واداشته ام که برای هر بیمار درمانی نو بیافریند... امر خطیر درمان باید زنده و ارگانیک باشد... در حقیقت این شکل‌دهی مشترک بخش جدایی ناپذیر کار درمانی است" ( )

Neste livro, Yalom faz um acerto de contas com seu passado e traz também outras histórias sobre como enfrentar enfermidades de corpo e de alma, pondo em foco a relação paciente-terapeuta, com seus entendimentos, desentendimentos

This is my favourite book by Irv Yalom. He is a wonderful writer and teller of stories, but there are many books I enjoy for those reasons. Yalom I enjoy because of its philosophical elements wrapped around with real-life stories.

Each chapter is a story of therapy that begins with his identification with his patient as being-all-of -us-in-it-together and ends with the solving of an existential problem and an easement, if not a cure, of the problem that led the person to Yalom in the first place.

One of the reasons I like Yalom so much is that he makes sense, he addresses issues that we all will have to confront in our lives. Contrasting him is Dr. M. Scott Peck who also wrote therapy books but from a strongly Christian viewpoint and firmly believed in the existence of evil and the devil. (His last book dealt with an exorcism he performed which has to be unique among practising psychiatrists). I believe that from a viewpoint in the distant future, we will probably look back on today's religions as quaint and interesting myths and folklore, much as we do the various Egyptian, Roman and Greek cults but the existential problems will still be with us in the same ways as they are today. And the insights gained from reading Yalom's talk-solutions to his patients' problems will translate into any place and any time. ( )

Irvin Yalom’s Momma and the Meaning of Life consists of six tales of psychotherapy, four nonfiction and two fiction. Yalom, renowned relationship-based, here-and-now psychiatrist, tackles his personal mother issues in “Momma and the Meaning of Life.” In “Travels with Paula,” Yalom writes about his relationship with a breast-cancer patient that revolutionized the therapy of death in California. “Southern Comfort” offers the reader a look into group therapy in a psychiatric ward. “Seven Advanced Lessons in the Therapy of Grief” details Yalom’s seven-year therapy with a female surgeon who lost her 45-year-old husband, both parents and her godson in a two-year span. The last two stories, “Double Exposure” and “The Hungarian Cat Curse” revisit the fictional psychiatrist Dr. Ernest Lash who readers met in Yalom’s novel, Lying on the Couch.
More at http://annotationnation.wordpress.com/2009/06/08/momma-and-the-meaning-of-life-t...

Autorius remdamasis asmenine ir profesine patirtimi, kalba apie paciento ir psichoterapeuto ryšį, skaitytoją panardina į kvapą gniaužiančias kančios ir gijimo istorijas